Here comes the sun

Ja de zon is weer terug en alles ziet er een stuk vrolijker uit. Vandaag ga ik een bypass van de hoofdroute uitproberen. Dit om een tunnel zonder fietspad te omzeilen. Ik ben blij dat ik deze heb gekozen. Hij is 27 km lang, maar minder autos, en veel mooier. Foto’s. Het is ook af en toe erg stijl. Moet ik hier om hoog? Vraag ik een oude japanse man die in zijn tuin aan het werk is. Tsukumi ikimasu ka. Ik ga naar Tsukumi? Wijzend naar boven. In plaats dat hij hai zegt, komt er een heel verhaal en een brede grijns. Of dat nou betekent ha ha dat ga jij met die fiets nooit halen, of ja hoor je gaat de goeie kant op weet ik niet, ik gok op het laatste. Nou het klopte hoor, de juiste weg en vroeg in de middag kom ik uiteindelijk aan in Saeki. Daar nog even wat tempels en de ruines van een kasteel bekeken. Wel hoog op een heuvel. Mooi uitzicht op de route van morgen. Ik moet over die brug met licht blauwe bogen. Foto.
Om 16.00 uur ingecheckt in hotel Route inn. Mooi nieuw hotel. Heel wat anders dan gisteren. Fiets mee naar de kamer op de zesde verdieping. Nu rugby kijken. Wales heeft gewonnen. Mooie spannende wedstrijd, de Engelsman uit Country road zal wel blij zijn. Vanavond Japan tegen Zuid Afrika. Hopelijk wint Japan, anders zijn ze morgen niet te genieten. Morgen naar Nobeoka, een lange etappe met veel tunnels.